จากนั้นจึงได้ใช้ผ้าห่มห่อตัวและนอดกอดตลอดทั้งคืน จากนั้นค่อยๆลงมือหั่นศพทีละชิ้น เลาะแบบไม่ติดกระดูก ซึ่งความชำนาญในการแล่ศพนี้เนื่องจากผู้ก่อเหตุเคยทำงานเป็นเชฟและคนชำแหละไก่ที่โรงฆ่าสัตว์มาก่อน
โดย "คดีฆ่าหั่นศพคนรัก" ที่เกิดมาจากความหึงหวง กรณีนี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก ย้อนกลับไปเมื่อปี 2541 ได้มีคดีที่ ว่าที่นายแพทย์ เสริม สาครราษฎร์ นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 2 อายุ 21 ปี ได้ลงมือฆ่าหั่นศพ น.ส.เจนจิรา พลอยองุ่นศรี นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 5 เมื่อวันที่ 26 ม.ค.2541
ซึ่งนายเสริมยอมรับว่าไม่พอใจที่ถูกแฟนสาวบอกเลิก ที่วางแผนฆ่า โดยลวงแฟนสาวมาติวหนังสือที่คอนโดมิเนียม ก่อนใช้ปืนยิงที่ศรีษะก่และลงมือชำแหละศพ นายเสริมได้ทิ้งหัวกะโหลกของน.ส.เจนจิรา บริเวณแม่น้ำบางปะกง ซึ่งเป็นทางผ่านที่นายเสริมใช้ขับรถกลับบ้านเกิดที่ จ.ชลบุรี