ความรักที่พอเหมาะพอดี

บางครั้งความรักความห่วงใยที่มากเกินไป

ทำให้ลูกอึดอัด คับข้องใจก็มีมาก

อย่าลืมว่า ความรู้สึกของลูกเป็นสิ่งสำคัญ


เมื่อครั้งที่อาจารย์ไปแสงบุญที่อินเดีย

มีอยู่วันหนึ่ง พักที่โรงแรมในนิวเดลลี

มีหนุ่มชาวไต้หวันคนหนึ่ง เมื่อเห็นพระ

ก็รีบเข้ามาหา อยากที่จะระบายความอึดอัดใจ

เขาแนะนำตัวกับอาจารย์ว่า

เขาเป็นลูกชายคนเดียวของพ่อแม่

ซึ่งเป็นครอบครัวคนจีน

ทำธุรกิจการค้าอยู่ในประเทศไต้หวัน

มีฐานะดีมาก แต่เขาอยากจะฆ่าตัวตาย เพราะพ่อแม่


รักเขามากเสียจนเขาอึดอัด ขาดอิสระ ไม่มีความสุข

เขาเล่าว่า พ่อแม่จู้จี้จุกจิก ดูแลเขาใกล้ชิดราวกับเขา

เป็นลูกสาวที่ยังเล็ก ทั้งๆ ที่เขาอายุ ๒๗ แล้ว เขาไม่เคย

มีอิสระเหมือนเพื่อนๆ เลย ถ้าความรักของพ่อแม่

ทำให้เขาเป็นแบบนี้ เขาขอตายดีกว่า


ความรักที่มีอุปาทานยึดมั่นถือมั่น จนกลายเป็น

การเข้าไปครอบครองเป็นเจ้าชีวิตของลูก

กำหนดเส้นทางชีวิตให้ลูก จึงเป็นโทษมาก

การเลี้ยงดูลูก ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา

พยายามเข้าใจความรู้สึกของเขา

เรียนรู้ และเข้าใจธรรมชาติของเด็กๆ

พยายามให้ลูกซึ่งเป็นฝ่ายที่รับความรักจากเรา

เกิดความรู้สึกอบอุ่น มั่นคงทางอารมณ์

รู้จักผิดชอบชั่วดี และพัฒนาชีวิตของเขา

ให้ตั้งมั่นอยู่ในศีล ๕ ได้ เรียกว่า มีจิตใจสมบูรณ์


ที่ประเทศญี่ปุ่น เคนมีรัฐมนตรีท่านหนึ่งให้สัมภาษณ์ว่า

ตนเองเมื่อสมัยเป็นเด็ก มีนิสัยเกเร ก้าวร้าว

แต่ด้วยความหนักแน่นมั่นคงของแม่ และครู

ที่เลี้ยงดูและอบรมเขาด้วยความรักความเข้าใจ

ทำให้เขาพัฒนาขึ้น จนสามารถเปลี่ยนนิสัยได้


เขาจึงเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ

ประสบความสำเร็จในการงาน

จนมีโอกาส ได้ทำงานรับใช้ประเทศชาติ

ในฐานะของ รัฐมนตรี

สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย:
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก