สัจจะตัวเดียว

สัจจะตัวเดียวนี้มีอภินิหารทั้งทาน ศีล ภาวนา
สัจจะตัวเดียวมีอภินิหารมาก
อภินิหารแผลงฤทธิ์ได้ด้วย
อยู่ยงคงกระพันเสียด้วย
แล้วสามารถจะทำงานสำเร็จทั้งคดีโลกคดีธรรม
ตัวอย่างว่าญาติโยมมีสัจจะไหม
มีความจริงในชีวิตไหม
ถ้าไม่มีขอให้สร้างเสียแต่บัดนี้
ไม่ใช่มานั่งหลับหูหลับตาเลย
ข้าพเจ้าจะเดินจงกรม
ข้าพเจ้าจะนั่งภาวนา ๑ ชั่วโมง
ไม่ถึง ๑ ชั่วโมงข้าพเจ้าจะไม่เลิก
วันนี้ข้าพเจ้าตั้งใจจะตักน้ำซัก ๒ หาบ
ต้องตักให้เต็ม ๒ หาบ ถึงจะมีสัจจะ

คนชาวพุทธส่วนมากทำอะไรไม่ได้ผล
เพราะเสียสัจจะ
สัจจะตัวเดียวเท่านั้น
ไม่ต้องไปเอาตักบาตร
ทำบุญให้ทานมากมายหรอก

อาตมาเคยเห็นมาหลายคนแล้ว
ตั้งใจว่าข้าพเจ้าจะเดินจงกรม ๑ ชั่วโมง
นั่งภาวนา ๑ ชั่วโมง พอนั่งไปได้สัก ๔๐ นาที
ก็ว่าสายหน่อยค่อยนั่งต่อไป
หลายคนบางทีนั่งไปก็ว่านอนก่อนเถอะ
หรือให้เด็กมันหลับก่อนค่อยปฏิบัติต่อเถอะ
อย่างนี้ไม่ได้อะไรเลยนะ ไม่ได้จริงๆ ด้วย
เพราะเสียสัจจะ สัจจะลบหมดเลย
ไม่ต้องไปสร้างที่ไหนแล้ว
แล้วไม่ต้องสร้างบารมีต่อไป
ทานก็ไม่มี ศีลก็ไม่เกิด นี่ธรรมะก็ไม่เกิดด้วย
ปัญญาบารมีจะเกิดได้อย่างไร เพราะขาดสัจจะ
เดี๋ยวนี้ขาดตัวนี้ไม่ต้องไปเอาอะไรอย่างอื่นหรอก
สัจจะไม่มีเลย
คนที่มีสัจจะนี่ ปืนยิงไม่ออก ระเบิดก็ไม่ระเบิดเสียด้วย
นี่ ตัวสัจจะ สำคัญมาก

ญาติโยมโปรดทราบเถิดว่า
หัวใจของเราคือสัจจะ มรรคสัจจะ
สัจจะในองค์มรรค
ถ้าเราไม่มีสัจจะ มรรคไม่เกิด ไม่เกิดแน่
จะนั่งวิปัสสนา มรรคไม่เกิดแน่

อาตมาเคยเดินธุดงค์กับหลวงพ่อดำในป่า
ก็ต้องใช้สัจจะอีก หลวงพ่อดำอายุกี่ร้อยปีนะ
อาตมาก็เคยเดินธุดงค์ไปกับท่านในป่า
อาตมายังไม่เชื่อ ก็ต้องเชื่อแล้ว
ท่านบอกว่าคุณเป็นคนจริงหรือเปล่า
เราก็ยังไม่รู้ความหมาย ก็ตอบท่านว่าไม่ทราบ
ท่านจึงบอก จำไว้ถ้ามีสัจจะ เป็นคนจริง
ถ้าไม่มีสัจจะ จะใช้อะไรไม่ได้เลย
ทุกอย่างเสียหมดแล้ว
ไม่ต้องอธิษฐานอะไร ไม่ขึ้นจริงๆ ท่านว่าอย่างนี้
นี่โยมคงเคยได้ยินชื่อหลวงพ่อดำ
ท่านไม่ได้ชื่อดำหรอกนะ ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไร
แต่อาตมาเรียกท่านอย่างนั้นเอง
ไม่ทราบว่าอายุกี่ร้อยปี แล้วยังอยู่ด้วยนะ
มีสัจจะก็จะเห็นนะ ไม่มีสัจจะก็จะไปไม่ถึง
องค์นี้หรือ อาตมาจะไม่ขอกล่าวต่อไป

คนไหนไม่มีสัจจะจะเกิดมรรคไม่ได้ มรรคมรรคาไม่ได้
ต้องมีมรรค ๘ ในทฤษฎี แต่โยมขาดสัจจะ
ก็มีมัก ๒ มักเกิดเลย โยมรู้ไหมว่า มัก ๒ มัก คืออะไร
คือมักง่าย กับมักได้แน่นอน

คนไม่มีมรรคสัจจ์ คนนั้นมี ๒ มัก
โยมไปสังเกตดู คนไหนทำอะไรง่ายๆ ส่งเดชไป
ก็มักจะมักได้เสียด้วย เอาแต่ได้แต่ไม่ยอมเสีย
แต่พอหันมุมกลับ คนไหนเสียสละได้
เสียสละเพื่อได้ ได้อะไร ได้บุญ ได้คุณประโยชน์
นี่ถึงอย่างงี้นา เห็นแก่ได้เลย ๒ มักนั้นแทนจำไว้
มรรคสัจจ์ คือสัจจะเป็นมรรค
ถ้าคนไหนไม่มีสัจจะ ไม่มีความจริงแล้ว
ไม่ได้มรรค ไม่ได้ผล ไม่ได้นิพพาน ไม่ต้องไปหานะ
จะเห็นผลไปเรื่อยๆ โยมนั่งเป็นยังไง สบายมากเลย
นั่งถึงหนึ่งชั่วโมงไหม ฉันก็ตั้งสัจจะทุก ๑ ชั่วโมง
เวลาจะเลิกไม่ถึงทุกที
นี่ไม่มีสัจจะ จะตายก็ให้มันตายซิ
เลือดเนื้อจะเหือดแห้งไป ข้าพเจ้าขอยอมตาย
เอาปณิธานของพระพุทธเจ้ามาใช้สิ

สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย:
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม.