กว่าจะหากันจนเจอ

ที่แสนดีที่น่ารักของเราคนนี้ที่ได้ผ่านมาในชีวิตของเราว่าเราดีใจและภูมิใจในตัวเขาแค่ใหนหากเขาได้อ่าน อยากบอกเขาว่า ภรรยาคนนี้ดีใจและภูมิใจที่ได้อยู่เคียงข้างเขา

เราทั้งคู่

ต่างพบและเจออุปสรรคมามากมายมากซะจนเราคิดว่าเราอาจจะไม่มีวันนี้ วันนี้สำหรับเราทั้งคู่ แต่ด้วยความอดทนและการให้อภัยที่ เขามีให้เราเสมอมาทำให้เราทั้งคู่มีวันนี้นี่ก็ปีกว่า แล้วซินะที่เราได้รักและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันมา เราไม่ใช่ผู้หญิงหวานอะไรมากมาย

รักออกไป ก็อยากให้ เขารู้ว่ารักเขาแค่ใหน เขายอมเหนื่อยเพื่อเรามาตลอดขับรถ ไปกลับ บ้านที่ต่างจังหวัด กับ กรุงเทพ มาเป็นเวลา เกือบปี เราสงสารเขา นะเพราะรู้ว่าเขาต้องเหนื่อย

แต่เขาบอกไม่เป็นไร

ขอแค่ได้กลับมาบ้านของเรา มาเจอคุณ ได้ดูแลคุณเท่านี้ ผมก็พอใจแล้ว คุณรู้ใหมแค่ได้ยินหัวใจฉันก็ได้บอกกับตัวเองว่า จะไม่มีวันทิ้งคุณไปใหน จะไม่มีวันห่างคุณจะไม่มีวันทำให้คุณรู้สึกโดดเดี่ยว กับโลกใบนี้อีกต่อไป

เขาก็ให้กำลังใจเราเสมอมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องผู้หญิงคนเก่าของเขาที่พยายามทำร้ายครอบครัวของเราอย่างโหดร้าย และไร้ซึ่งความเมตตาให้กับลูกผู้หญิงด้วยกัน เขาก็ให้กำลังใจเรา และทำให้เรารู้ว่า เรามีค่ากับเขาแค่ใหนเราเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงเลิศหรูอะไร เป็นแค่ผู้หญิงบ้านนอกธรรมดาคนหนึ่ง ที่เดินข้างถนน กินข้าวแกง จานไม่กี่บาท ใส่เสื้อผ้าราคาถูกๆ ใช้ชีวิตเรียบง่าย

ซึ่งตรงข้ามกับเขา

เขาดูดีเหมือนลูกคุณหนู แต่เขาก็พยายามใช้ชีวิตและทำให้เราเห็นว่าเขาอยู่กับเราได้ เขาไม่กินเผ็ดแต่ก็พยายามกิน เขาแพ้อากาศที่บ้านแต่ก็อยากมาอยู่ เขาทำเราได้เรียนรู้ว่า ใครสักคนที่รักและทำเพื่อเรา มันทำให้เราเหงาแค่ใหนเมื่อต้องห่างจากเขา เพียงเสี้ยววินาที เขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเรา เป็นทั้งลมหายใจและเป็นเลือดเนื้อของเรา

และต่อไปเขาจะเป็นปะป๋าของเจ้าตัวเล็ก

และเราก็จะเป็นม๊ามี๊ที่ดีของเจ้าตัวเล็ก เราจะดูแลและถนอมครอบครัวเราให้ดีที่สุด สุดท้ายอยากบอก พี่แดนว่า เอ้รักพี่แดนมากนะค๊ะ และจะรักและซื่อสัตย์กับพี่แดนคนเดียวคนนี้ตลอดไปจนกว่าจะสิ้นลมหายใจ คนที่บ้านไงคะ

สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย: