ช่วยเหลือเขาทำชั่ว

อธิบาย : ช่วยเหลือเขาไปทำชั่วหรือร่วมกันไปทำชั่ว

ช่วยเหลือส่งเสริมเขาไปทำชั่ว โดยที่ไม่สามารถชักจูงเขาไปทางดี ล้วนถือว่าช่วยเหลือให้เขาทำชั่ว พุทธองค์ว่า “การพูดธรรมสั่งสอนกล่อมเกลาเวไนยเรียกว่าการให้ธรรมทาน การให้ธรรมทานสามารถทำให้เวไนยได้ฟังพุทธธรรม เพราะเหตุปัจจัยนี้ก็จะได้รับกุศลตอบสนองจำนวนนับไม่ได้”

ในบันทึกบาปบุญเขียนไว้ว่า

สอนคนไปทำชั่ว ทำให้คนอื่นได้ไปทำชั่ว ตนเองก็มีบาปหนึ่ง ถ้าเรื่องชั่วนั้นใหญ่ บาปของคนสอนก็ใหญ่ตามไปด้วย เมื่อสั่งสมบาปไว้เป็นเหตุปัจจัย ก็จะได้ชั่วตอบสนองนับจำนวนไม่ได้ อาตมาคิดว่า การเตือนให้คนทำดี งานดีที่เขาทำก็เหมือนกับเราได้ทำเอง เพราะฉะนั้นกุศลที่ตนทำก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวัน แต่ถ้าช่วยให้คนอื่นทำชั่ว ความชั่วที่ผู้อื่นทำก็เหมือนตนได้ทำ เพราะความชั่วที่ทำก็นับวันเพิ่มขึ้น พอถึงผลสรุปบาปบุญก็จะห่างกันราวฟ้ากับดิน ผลบาปบุญตอบสนองก็เทียบได้กับเมฆกับตมเลน ! เพราะฉะนั้นพวกเราควรต้องรู้จักคัดเลือก

นิทาน ๑ :

หยางไคเป็นนายอำเภอเมืองตัมหยาง นิสัยก้าวร้าวดุดันหยางซุ่นเป็นผู้ติดตาม ชอบสนับสนุนความคิดของผู้อื่นเพื่อให้เขาพอใจทั้งๆ ที่รู้ว่า หยางไคทำผิดก็ไม่กล้าไปขัดเขา ไม่ว่าหยางไคจะทำอะไรหยางซุ่นก็จะเห็นดีเห็นงามไปด้วย วันหนึ่งในฤดูร้อน อากาศร้อนมากหยางไคมีคำสั่งให้ลงโทษคนที่ทำงานว่าไม่ขยัน และยังตีนักโทษด้วยรวมสี่สิบกว่าคน มีคนตายไป ๒ คน หยางซุ่นอยู่ข้างๆ ก็ยังยกย่องว่า“ตีตายแล้วดีมาก ” คืนนั้นหยางซุ่นก็ฝันว่าเทวดามาดุด่าเขาว่า“เจ้าช่วยเหลือหยางไคทำชั่วควรมีโทษเหมือนหยางไค !” ไม่นานนักหยางซุ่นก็ป่วยหนักและตายไป เห็นเรื่องนี้แล้ว คนที่เป็นผู้ติดตามควรจำเป็นอุทาหรณ์ไม่ให้ช่วยคนทำผิด !

นิทาน ๒ :

ที่เมืองซูโจวมีผู้เฒ่าแซ่อู่คนหนึ่งยากจนมากและก็ไม่มีงานทำ เขามักไปตามบ้านเศรษฐี เตือนพวกเขาให้ทำเรื่องดีให้ความสะดวกแก่ผู้อื่น เมื่อพบคนโลภหรือโมโหร้าย เขาก็จะเข้าไปตักเตือนแนะนำด้วยความจริงใจ เมื่อเห็นคนทำความดีเขาก็จะชมเชยสนับสนุนให้คนทำเรื่องดี เพราะฉะนั้น บุญกุศล เขาจึงเพิ่มพูนขึ้นมากนับไม่หมดลูกของเขาอู่ฉงโจวอายุยังน้อยก็สอบไล่ได้ตำแหน่ง ผู้เฒ่าอู่ก็สบายใจมีอายุยืนมาก

คติ :

มหาปณิธาน ๑๐ ของภัทรโพธิสัตว์มีข้อหนึ่งว่า “เห็นผู้อื่นทำกุศลแล้วก็ดีใจอนุโมทนาด้วย” พุทธสูตรว่า “ผลบุญตอบสนองที่ร่วมอนุโมทนาก็เหมือนคนที่กำลังขายธูป เมื่อมีคนหนึ่งมาซื้อธูป คนที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ได้กลิ่นหอมของธูปรมไปด้วย กับคนสองคนๆ หนึ่งขายธูปอีกคนซื้อธูป บุญกุศลของพวกเขาก็ไม่ได้ลดน้อยลงไป เพราะฉะนั้นคนที่ร่วมอนุโมทนาจะมีผลบุญตอบสนอง ดีเหลือหลายอย่างนี้ ทำไมต้องไปช่วยเขาทำชั่วต้องย้อนพิจารณาให้ดี หวนคิดๆ เถิด !”