เรารักภาษาไทย

   ในโลกนี้ มีอะไร เป็นไทยแท้
ของไทยแน่ นั้นหรือ คือภาษา
ทั้งคนมี คนจน แต่ต้นมา
ใช้ภาษา ไทยทั่ว ทุกตัวคน
   เด็กตะโกน กึกก้อง ร้องเรียกแม่
เริ่มใช้คำ ไทยแท้ มาแต่ต้น
ไม่มีต่าง ภาษา มาปะปน
ทุกทุกคน ก็สุข สบายดี
   แม่อยากให้ ลูกรัก ได้พักผ่อน
ก็ไกวเปล ให้นอน จนหลับไหล
สำเนียงกล่อม ร่ายร้อง ทำนองไทย
ติดหูแต่ สมัย โบราณมา
   พอโตขึ้น ส่งเจ้า เข้าโรงเรียน
ได้เริ่มอ่าน เริ่มเขียน เรียนภาษา
ภาษาไทย นั้นได้ พัฒนา
เป็นภาษา ขีดเขียน ได้เรียนกัน
   บ้างชอบอ่าน ถ้อยคำ ทำนองเสนาะ
ภาษาไทย ไพเราะ ไม่แปรผัน
มีเสียงวรร ณยุกต์ ทุกทุกชั้น
ขับร้องกัน ได้ง่าย คล้ายดนตรี
   ฉะนั้นหรือ จะไม่ ให้รักเจ้า
ภาษาไทย ของเรา มีศักดิ์ศรี
เกิดเป็นไทย คนหนึ่ง เราจึงมี
ของดีดี ชื่อว่า ภาษาไทย


      ที่อยากจะกล่าวนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับว่าเป็นวันอะไรหรอกนะ แค่อยากจะเตือนสติบุคคลที่ถือสัญชาติไทยทั้งหลายว่า ภาษาของเราก็มีศักดิ์ศรี จะให้ผู้อื่นมาย่ำยีมิได้ แม้แต่ไทยเอง ย่ำยีในที่นี้ คือการไม่เคารพภาษาของตนเอง ชอบนำศัพท์แปลกๆมาเสริมเติมแต่ง ทำให้ภาษาเสียรูปไปเสียหมด จะพูดจะจาก็ไทยบ้าง ฝรั่งบ้าง ถือเป็นการไม่เคารพภาษาอย่างที่สุด เลยอยากบอกให้รู้ ว่าของของเราก็ดีดีอยู่ จะใช้ภาษาเขา เราไม่ว่า แต่อย่าหมิ่นภาษาตัว เท่านั้นพอ