รู้... รัก.. ฤา ลืม

รู้...ศาสตรา อาวุธ หาใดเปรียบ
รู้...มิมี ใครเทียบ แสนยาได้
รู้...ยังแพ้ แก่เธอ อยู่ร่ำไป
รู้...พ่ายคำ ยิ่งใหญ่ ในแดนดิน
- - - -
รัก...จรรโลง โลกนี้ สีสดใส
รัก...ห่างหาย หดหู่ ให้ถวิล
รัก...เพียงเธอ จ่อมจม เกินใจจินต์
รัก...ตราบสิ้น ดินฟ้า มามลาย
- - - -
ฤๅ...สิ่งใด เทียบได้ ซึ่งความรัก
ฤๅ...ใครจัก เคียงชิด ไม่ห่างหาย
ฤๅ...มีสิ่ง ยืนยง ไม่เปลี่ยนไป
ฤๅ...เทียบเท่า หัวใจ ที่ให้เธอ
- - - -
ลืม...ความทุกข์ ความเหงา และเศร้าจิต
ลืม...ความคิด หยุดที่ เธอเสมอ
ลืม...ทุกสิ่ง ทุกคน ที่เคยเจอ
ลืม...ว่าฝัน ละเมอ หรือเรื่องจริง