ที่นี่มีรัก...ตอนที่ 1

พระเจ้าค่ะ นู๋อยากมีเวลามากกว่านี้จัง ..
นู๋ยังไม่เคยมีความรักกะเค้าเลยสักครั้ง ทำไมหละคะ
ทำไมให้เวลานู๋น้อยอย่างนี้คะ ก่อนที่นู๋จะจากไป
นู๋อยากบอกรักใครสักคนก่อนนะคะ
อย่าพึ่งให้เวลาของนู๋หมดเลยนะคะ

ตอนที่ 1

เช้าวันที่อากาศอึมครึมไม่สดใสเท่าไหร่นักทั้งๆที่ก็เป็นช่วงหน้าร้อน

" ว๊า ฝนตกมาจนได้ทำไงดีหละเนี่ย" โคโคมิได้แต่ถอนหายใจอยู่ตรงป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียน

"สายแล้วนะครับ ไปพร้อมกันมั้ย" โคโคมิหันไปตามเสียงนั้น

แย่แล้ว .. รุ่นพี่ชินยะ อ๋า~ น่ารักที่สุดเลย นี่แหละเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยฉันแล้ว

"ไม่เป็นไรคะ พี่เข้าไปก่อนเถอะนะ เพื่อนนู๋กำลังมา" อ้าวแล้วกันT_T ฮือๆ พี่คะนู๋อยากไปพร้อมกับพี่นะคะ นู๋คงจะหายใจไม่ออกแน่ก็พี่เป็นคนพิเศษนี่นาแล้วพี่เป็นแฟนพี่สาวนู๋ด้วย ทำไมนะ รักแรกของฉันต้องเป็นคนที่มีแฟนแล้ว ฉันยังจำวันนั้นได้เลย ถึงจะนานมาแล้วก็เหอะ ..

+++++++++++

"แง-แงๆ "

"หยุดนะ ทำไมถึงรังแกผู้หญิงหละ"

"ฮ่า ฮ่า ก็ยัยนี่มันงี่เง่าเองนี่นา อยากเข้ากลุ่มกับพวกเรา วิ่งแค่นี้ก็หกล้มซะแล้วจะทำอะไรได้..ไปพวกเราอย่าไปเล่นกับคนอ่อนแอ แบบนี้เลย"

"อย่าร้องไห้นะ ต่อไปถ้าไม่มีใครเล่นด้วยพี่จะเล่นเป็นเพื่อนเอง ถ้าใครกล้ารังแกโคโคมิพี่จะคอยปกป้องนะ"

"ฮือๆ คะพี่" "พี่ใจดีที่สุดเลยโตขึ้นนู๋จะแต่งงานกับพี่นะ พี่คะ พี่จะให้นู๋เป็นเจ้าสาวมั้ยคะ" ยิ้ม ยิ้ม

"ยัยเด็กโง่" คำตอบหละคะพี่ คงไม่ได้สินะ ก็เราเป็นพี่น้องกันนี่นา แม่เราแต่งงานใหม่กับพ่อพี่ชินยะ สุดท้ายแม่เราก็เลิกลากันไปกับพ่อของพี่ชินยะ ตอนนี้จิงๆ เราก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วนะ แม่กับฉันย้ายออกจากบ้านพี่ชินยะตอนฉันอยู่ประถม หลายปีแล้วที่ไมได้เจอพี่ชินยะ จนวันที่พ่อกับแม่คืนดีกันและกลับมาอยู่ด้วยกัน ฉันถึงได้เจอกับพี่ชินยะอีกครั้ง

+++++++++

"กริ๊งงงงงงง..... แม่คะโทรศัพท์นู๋เองคะ" ซาเอะ แม่เห็นมีผู้ชายมาส่งลูกที่หน้าบ้านเมื่อคืนทำไมกลับดึกนักหละ" แหม..แม่ก็ เค้าเป็นแฟนนู๋เองคะแล้วนู๋จะแนะนำให้รู้จักนะคะ"

"แต่ยังไง ลูกก็ยังเป็นนักเรียนอยู่นะ"

"แม่คะนู๋จะเข้ามหาฯลัยอยู่แล้วนะคะ"

"แม่คะ แม่โกดพี่หรอคะ"

"ปล่าวหรอกจ๊ะ แม่ไม่เลี้ยงพี่เค้ามานี่จ๊ะนิสียเค้าก็เหมือนพ่อซะด้วย ชอบทำอะไรตามใจตัวเองอยู่เรื่อย"

+++++++++

"นี่มิจัง เทอจะสารภาพรักกับรุ่นพี่มั้ย"

"จิงด้วย เค้าจะจบแล้วนะ ยัยโง่ถ้าไม่รีบบอกเทออาจจะต้องเสียใจทีหลังนะ"

"เอาหละวันนี้แหละ ฉันจะบอกกับพี่ชินยะว่าฉันคิดยังไงกับเค้า"

"เย้ๆ ดีมาก"

"ถึงจะผิดหวังฉันก็จะไม่เสียใจ"

"สู้ สู้ เพื่อนรัก" หลังเลิกเรียน นี่ นี่ ฉันเห็นพี่ชินยะอยู่ที่โรงยิมกับผู้หญิง เอ่อ.. "

"กับใคร"

"ช่าย"

"กับใคร เราไปแอบดูกันมั้ย"

"นี่ ฉันว่าเราอย่าไปเลยนะ"

"ไม่ได้ ก็เทอบอกเองนี่ว่าวันนี้จะสารภาพกับรุ่นพี่"

"แต่.."

"ไม่มีแต่นะมิจัง" อะไรกันนั่นพี่ซาเอะนี่น่า

"นี่นั่นมันพี่สาวเทอนี่ใช่มั้ย เค้าเป็นแฟนกับพี่ชินยะหรอ ทำไมเทอไม่รู้หละ" ใช่นั่นสิทำไมเราถึงไม่รู้

"ชินยะ ตกลงเทอจะสอบเข้ามหาฯลัยM ใช่มั้ย ฉันก็จะสอบเข้าที่นั่นด้วย ดีจังเลยน๊า ชีวิตในรั้วมหาวืทยาลัยเราคงจะเป็นคู่รักที่ใครๆ อิจฉาแน่เลย"

"นี่ซาเอะฉันว่าพอสอบเข้าได้แล้วฉันจะย้ายออกมาอยู่คนเดียว"

"ดีจังเลย งั้นให้ฉันมาอยู่ด้วยนะ" ไม่ไหวทนฟังอีกไม่ได้แล้ว...

+++++++++

มิจัง ทานข้าวได้แล้วลูก

"แม่คะ นู๋ไม่หิวคะ"

"เป็นอะไรรึเปล่าวลูก ไม่สบายรึเปล่า"

"ปล่าวคะแม่ แต่นู๋ไม่หิวจิงๆคะ"

"เชอะยัยบ้า เป็นอะไรขึ้นมาอีกหละเรียกร้องความสนใจนะสิไม่ว่า"

"ซาเอะลูกนะเป็นพี่ก็ควรจะห่วงน้องมั่งนะ"

"คะพ่อ"

ทำไมนะ ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้หละ พี่ชินยะคบกับพี่ซาเอะ ตั้งแต่เมื่อไหร่ท่าทางจะรักกันมากด้วย .....

ยังมีต่อ...