ชีวิตคน... ก็เท่านี้???

เวลา... เป็นสิ่งเดียวในโลก ที่ทุกคนได้รับเสมอกัน ไม่มีใครได้เปรียบ หรือเสียเปรียบกันเลยแม้แต่คนเดียว แ่ต่ใครจะใช้เวลาในแต่ละวินาที อย่างมีค่าและคุ้มค่ากว่ากัน นี่แหละ เป็นเรื่องน่าคิด...

...ถ้าเราใช้เวลาให้เป็นประโยชน์มันก็มีคุณมีค่า แต่ถ้าไม่ใช้ให้เป็นประโยชน์ เวลาก็ฆ่าเรา ทำให้เราแก่เปล่า ตายเปล่า เพราะฉะนั้นจงขยันในการทำหน้าที่...

...จงเพราะนิสัย "ตื่นแต่เช้า ก้าวไปข้างหน้า ทำงานแข่งกับเวลา" เพื่อพัฒนาตนเองให้เจริญไว้เสมอเถิด...

... โลกอยู่ได้ด้วยความรัก โลกถูกทำลายเพราะความเกลียดกัน เรามิได้เกิดมาเพื่อฆ่ากันทำลายกัน แต่เกิดมาเพื่อรักกัน ช่วยกันในทางที่ถูกที่ชอบ...

...ความสุขอยู่ที่ความพอดี ถ้าเกินไปมันก็เป็นทุกข์ ขากไปก็เป็นทุกข์ ดังนั้นทำอะไรก็ให้ "พอดี พองาม"...

...ความทุกข์เป็นบทเรียนที่ประเสริฐของชีวิตและเป็นเหตุกระตุ้นเตือนให้ก้าวไปข้างหน้า พวกเราทั้งหลายจึงไม่ควรย่อท้อต่ออุปสรรค ควรเห็นว่าอุปสรรคเป็นเครื่องสร้างกำลังใจและเป็นปากทางไปสู่ความสำเร็จในภายหลัง

...โลกนี้จักสงบสุขได้ด้วยการรู้จักให้อภัยกัน เป็นทุกข์เดือดร้อนก็เพราะขาดการให้อภัยกัน...

...ราคาของคนมิได้อยู่ที่ทรัพย์สินเงินทอง หรือเกียรติยศที่ชาวโลกยกย่องกัน แต่อยู่ที่ความเป็นผู้มีใจสูงเท่านั้น...