สิ่งสุดท้ายของความรัก...

ความรัก ... ฉันยังอยู่เคียงข้างเธอ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆ รวมทั้งความรัก

วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่าเกาะกำลังจะจม ดังนั้นทั้งหมดจึงได้เตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ

ความรักเท่านั้นที่ ตัดสินใจอยู่บนเกาะ ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย
เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้ว ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ …
ความรวยแล่นเรือผ่าน ความรวยตอบว่า " ไม่ได้หรอก ...ฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะเต็มไปด้วยทองและเงินแล้ว มันไม่มีที่ให้คุณ "

ความรักตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วย
" เรือลำงาม ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย "
" ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรัก
คุณน่ะทั้งเปียกอาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย "

ความเศร้าได้พายเรือใกล้เข้ามาความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก
" ความเศร้าอนุญาตให้ฉันขึ้นเรือคุณนะ "
" โอ้ความรัก ฉันกำลังเศร้ามากเลยฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ "

ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน
แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือ
ของความรักเพราะมัวแต่กำลังสุข

ทันใดนั้น มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
" มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง " เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง
ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก
จนลืมถามชื่อว่าใครคือผู้ใจดีผู้นั้น
เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา
ความรักนึกขึ้น มาได้ว่าลืมถามชื่อชายแก่คนนั้น

ความรักจึงถามความรู้ และคนแก่คนอื่น ๆ …. " ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน "
ความรู้ตอบอย่างภาคภูมิใจในความรอบรู้ของตนเองว่า " เวลา "
ความรักถามต่อว่า " แต่ทำไมเวลาถึงช่วยฉันล่ะ "
ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเองแล้วตอบความรักว่า
" ก็เพราะว่า เพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่า ... ความรักยิ่งใหญ่แค่ไหน ... "

แต่ว่า...มีสิ่งหนึ่งที่เราอาจลืมเลือนไป ถ้าหากจะไม่กล่าวถึงเสียเลย
ขณะที่ความรักกำลังมองหาคนช่วยออกจากเกาะ ความรักคงยุ่งอยู่กับการมองหาผู้อื่น จนลืมมองมาที่ความเป็นเพื่อน ...ซึ่งเลือกที่จะอยู่เคียงข้างความรักตั้งแต่แรกแล้ว
เพราะความเคยชินจึงทำให้ความรักมองไม่เห็นความสำคัญของความเป็นเพื่อน ...

ในขณะที่ความรักจากไปพร้อมกับเวลา
ความเป็นเพื่อนรู้สึกดีใจมากที่ความรักปลอดภัย และแม้จะต้องห่างกัน
แต่ความเป็นเพื่อนกลับรู้สึกเป็นสุขเพราะความเป็นเพื่อนรู้ดีว่า ... ถึงแม้เกาะนี้จะจมลงไปชั่วนิรันดร์
แต่...ความเป็นเพื่อนจะยังเป็นอมตะในใจของความรักตลอดไป แม้จะไม่ยิ่งใหญ่
แต่จะคงอยู่เคียงข้างความรักเสมอ

ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน...ไม่จากไปเหมือนกาลเวลา
ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน...ไม่รังเกียจกันเหมือนความเห็นแก่ตัว
ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน...ไม่แบ่งชั้นกันเหมือนความรวย
ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน...ไม่อ้างว้างเหมือนความเศร้า
และความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน...ไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนความสุข
ทั้งนี้ก็เพราะ... " ความเป็นเพื่อนจะอยู่ในใจตลอดไป "

ที่มา:geocities.com