ความรักในโลก Online มีจริงมั้ย...

ความรักในโลก Online มีจริงมั้ย...

บางคนอาจคิดว่า

คนที่ใช่....คือใครบางคนที่คุณตามหา
หรือคือคนที่คุณมั่นใจว่าจะวางอนาคตไว้ร่วมกับเขา
แน่นอน...หากคุณยังมีเหตุผลเพียงพอ
ที่จะไม่ปล่อยให้อารมณ์อ่อนไหววาบหวามเป็นตัวบงการ
ว่าคนที่คุณคิดว่า เขาอาจจะใช่คนที่คุณรอคอย
คือ คนที่จะร่วมชีวิตกับคุณ จนกว่าคุณจะได้เรียนรู้
และพิสูจน์คนคนนั้นอย่างชัดเจนเสียก่อน

การแลกเปลี่ยนทางความคิด
กับคนพิเศษที่ออนไลน์มาพบกัน
อาจเริ่มต้นขึ้นอย่างเปิดเผยและง่ายดาย
ความสวยงามของตัวหนังสือที่พิมพ์ส่งมา
อาจมีมนต์ขลังเสียจนทำให้หัวใจของคุณ....
ผูกมัดด้วยจินตนาการงดงามของภาพฝันอุดมคติ
แต่คุณจะด่วนสรุปได้อย่างไรว่า.....

นั่นคือ......ความรัก
จำไว้ว่า..หนึ่งปีที่คุยกัน...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้า
เมื่อคุณพบเขา คุณจะได้คำตอบกับตัวเองชัดเจนว่า
เขา คือคนที่คุณสมควรเรียนรู้ และรู้สึกพิเศษต่อไปหรือไม่
สีหน้า แววตา และภาษาท่าทางอื่นๆของเขา
คือสิ่งที่จะทำให้คุณรู้ชัดเจนได้มากกว่า...
ตัวหนังสือ ที่อ่อนหวานห่วงใยที่พิมพ์ส่งมา
หรือเสียงทางโทรศัพท์ว่าเขาคือเพื่อนที่จริงใจ
และต้องการผูกมัดกับคุณอย่างจริงจัง
หรือ เพียง แต่ ต้อง การ ให้ คุณ ตก หลุม พราง
ใน การ ใช้ ภาษา เพื่อ ความ สนุก ในเกม

แต่ฉันคนนึง
ที่เชื่อว่าความรักในโลก online มีจริง
ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาที่ยังเด็ก ติดเกมส์ online
แต่ก็ได้รู้จักเพื่อนๆ พี่ๆ น้องในเกมส์ ถึงจะไม่ได้รู้จักกันจริงๆก็เหอะ
แต่ความผูกพันที่ได้เจอกันทุกวันในโลกแห่งเกมส์
ได้ปรึกษา ได้สนุกเฮฮากัน
มันก็ทำให้เราเหมือนเข้าไปอยู่อีกโลกนึงได้เลย

เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว เราเริ่มเข้ามาในโลก online
เราเลยเริ่มมาเล่นเกม online
ทั้งๆที่ไม่เคยเล่นเกมอะไรมาก่อนเลย
ไม่เคยคิดที่จะชอบเล่น ก็เลยลองดูซักตั้ง
เข้าไปเล่นเกม Ragnarok ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าเล่นยังไง
ก็เดาๆเอาอ่ะนะก็ไม่ได้เก่งอะไรเลย เล่นไปขำๆ
มีเพื่อนคุย บางทีก็คุยกันยันเช้าไม่ได้เก็บเลเวลอะไรเลย
เหมือนได้เพื่อนเพิ่มขึ้นมาทุกวันๆแล้วเราก็โชคดี ที่ได้มีแต่มิตรภาพดีดีทั้งนั้น
ทั้งๆที่เราเพิ่งรู้จักกันในโลก internet

ทุกคนที่รู้จักกัน จะเริ่มจากคำว่าเพื่อน
แล้วก็ทำให้เราสนุกด้วยกับการเล่นเกม
ตอนนั้นเรียนมหาลัยแล้วนะ พอเลิกเรียนก็ต้องรีบดิ่งกลับบ้าน
เพื่อที่จะมาเล่นเกม มาเจอเพื่อนๆ ใครๆรู้ก็หาว่าเราบ้านะ
ติดเกม แต่บางครั้งใครที่ไม่ได้เล่นก็จะไม่รู้นะ
ว่ามันมีมิตรภาพในเกมจิงๆ แต่ก็มีทั้งดีและไม่ดีแหละ
แต่โชคดีของเรานะ ที่ได้แต่เพื่อนดีดี แล้วที่สำคัญ
ถามไปถามมาบ้านของพวกเราก็ไม่ได้ไกลกันมากด้วย
จังหวัดเดียวกัน ถือว่าโชคดีมากๆอ่ะ

ความรักของเราก็ถือได้ว่าเริ่มจากคำว่า"เพื่อน"
เพราะว่าเราได้คุยกันทุกวันกับคนๆนึง
ได้หัวเราะ มีมุขตลกมาทำให้หัวเราะได้ตลอด
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมาตอนไหน
แล้วเราก็คิดว่าความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เกิดกับเราคนเดียว
เหมือนกับว่าเรา 2 คน รู้กันด้วยตัวเอง ไม่ต้องบอกกันก็เข้าใจ
สำหรับเรานะรู้สึกได้เลยว่าคนนี้เป็นคนที่ใช่ เราทั้งชอบ ทั้งรัก
ทั้งอยากได้คนๆนี้มาเป็นแฟนทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้า
แต่ความสัมพันธ์ของเรา2คน ได้แต่คุยในโลก onlineแล้วก็โทรศัพท์

เหตุผลเพราะ
ตอนนั้นเรามีคนคบอยู่จริงๆ แล้วเขาก็มีคนรักของเขาอยู่เหมือนกัน
แต่ไม่ได้รู้จากปากเขาเท่านั้น
เราก็เคยเจอกันนะ เขาเคยมารับไปนั่งรถเล่นบ้าง
มันเป็นอะไรที่ทรมานนะ
เราต้องขอโทดเขาไว้ตรงนี้เลยก็ได้
ว่าที่เขาชวนไปไหนมาไหน แล้วเราไม่อยากไปเราบอกปัดเขาตลอด
ก็เพราะว่า เราไม่อยากให้ความรู้สึกมันเลยเถิดไปมากกว่านี้
ก็เหมือนเดิม เราก็ได้แต่คุยกันในโลก online
เล่นเกมด้วยกัน ถือว่าเป็นแฟนกันเลยในเกม
แต่งงานกัน พูดแล้วอยากขำ แต่งงานกันในเกม -*-

เวลาผ่านไปเป็นปี ก็มีบ้างที่เราทะเลาะกัน ห่างกันไปบ้าง
คุยบ้างไม่คุยบ้างต่างคนก็โตขึ้น
การเล่นเกมก็น้อยลง เลิกไปเลยก็ว่าได้
แต่เราก็ยังติดต่อกันอยู่ ทั้งโทรศัพท์บ้าง msn บ้าง
เราเรียนจบมหาลัย แน่นอน เราก็ต้องทำงาน
ก็เลยเลิกเล่นเกมไปเราก็ไม่ได้ติดต่อกันนานมาก
เราก็คิดว่าเขาคงมีความสุขกับความรักของเขาไปแล้ว
แล้วเราก็เลิกกับแฟน เฮ้อ.... เลิกแบบเจ็บเจียนตายเลย
ก็อยู่คนเดียวพอที่จะทำใจได้บ้างแล้ว

วันนึง มีคนๆ นึง ส่ง sms มาหาเราว่า NaNa" -*-
ขำป่ะล่ะ แต่เราไม่ขำหรอก เพราะไม่รู้มันคืออะไร -*-
เพราะไม่ได้ดูมิวสิกพี่เบิร์ด

ก็ไม่รู้ว่าฝันหรือเปล่า เพราะคนๆนั้นก็บอกเราว่าเขาไม่มีใครตอนนี้
ก็แทบไม่ต้องพูด เรา 2 คนก็รู้กันดี ว่าเราคิดยังไงกัน
แล้วเราก็ได้มาคบกันจิงๆซักที
คนที่เราฝันมาตลอดว่าอยากจะได้คนๆเนี้ยะๆ
มาเป็นแฟนเราให้ได้ เพราะว่านิสัย
ที่ได้รู้จักกันมานานมากๆ เขาเป็นคนที่อบอุ่นนะ
อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี แม้จะดุไปนิด หรือเราไม่โตก็ไม่รู้นะ

ยอมรับว่ามีความสุขมากๆอ่ะ ทั้งการดูแล
การเทคแคร์ ทุกอย่างที่เราไม่เคยได้จากคนอื่นอ่ะ
คนนี้มีหมดเลย ได้ไปเที่ยวด้วยกัน
ถึงแม้จะมีทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง
แต่ดีนะที่เขาไม่ใช่คนเจ้าชู้
ก็คิดว่าคบกันแบบไม่ได้ปิดบังนะ พ่อแม่ก็รู้
เราก็เปิดใจ พาไปหาแม่เราเหมือนกัน
เรายังคิดเรยว่า ถึงขั้นนี้แล้วคงไม่มีอะไร
ที่จะทำให้เราสองคนต้องจากกันแล้วนะ

เรารู้จักนิสัยกันในโลก online ประมาณ 5 ปี
แต่เสียดายเราคบกันในโลกความจิง ได้แค่ 1 ปีกว่าๆ
สาเหตุที่เราต้องจากกันอ่ะเหรอ???
เอาเป็นว่า เขาไม่ได้มีใครใหม่ ฉันก็ไม่ได้มีใครใหม่
แต่เราต้องจากกัน...... เพราะเขาเลือกทางเดินของเขา
แต่ฉันก็ยังจะรอให้มีวันที่เรากลับมาเหมือนเดิม
แม้ว่ามันจะไม่มีหวังแล้วก็ตาม......
ขอเก็บไว้ในความทรงจำดีดี..