สิ่งที่อยู่ใกล้ มักไม่มีคุณค่า

สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมักเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญที่สุด

สิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวัน

เราก้อคิดอยู่ว่าเราก้อต้องเห็นอยู่แบบนั้นต่อไป

ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้มันสำคัญ ไม่เคยเห็นแม้แต่ค่า

เหมือนกับการที่เราเห็นหน้าใครอยู่ทุกวัน

คนๆนั้นวิ่งตามเราอยู่ทุกวัน ใส่ใจเราอยู่ทุกวัน

เราก้อมักจะเห็นแค่ว่าใครคนนึงกำลังทำอะไรที่ดูงี่เง่า น่ารำคาญ

จนวันนึงถ้าเราสูญเสียไป เราก้ออาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง

เราอาจจะต้องการเรียกร้องให้มาเหมือนเดิม

หรือบางทีเราก้ออาจจะรู้สึกว่าดีใจที่ได้มีชีวิตที่ปราศจากความรำคาญ

แต่จะมีใครที่เคยรู้สึกถึง ความรู้สึกของคนที่ให้อยู่บ้าง

บางทีสิ่งที่เขาทำอยู่อาจไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณรำคาญ

แต่เขาทำไปเพราะเขารักคุณจริงๆ

เหมือนความรักของพ่อแม่ เหมือนความรักของเพื่อนสนิทของคุณ

เหมือนความรักของใครอีกหลายคนที่ให้คุณด้วยความจริงใจ


คุณเคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญบ้างไหม

คุณเคยคิดว่าคุณดูแลพวกเขาดีพอรึยัง

คุณให้ความสำคัญกับคนถูกหรือเปล่า

คุณให้ความสำคัญกับคนที่ให้วัตถุคุณมากกว่าความรู้สึกที่ดีหรือเปล่า


สิ่งที่สำคัญมักมองไม่เห็นด้วยตา

แต่ต้องมองด้วยหัวใจ

แต่เรามักไม่มีเวลาพอที่จะใช้หัวใจมอง


เรามองอะไรแค่ฉาบฉวยแล้วก็ตัดสิน

เรามองดูความรวยความจนของคนที่สิ่งของที่เขาใช้

เรามองความดีของคนตรงที่เขาแสดงให้เราเห็น

เรามองอะไรหลายอย่างด้วยตา

แล้วเราก้อตัดสินคนเพียงแค่เวลาไม่เกิน 5 นาที

เราต้องสูญเสียมิตรที่ดีไปเพียงเพราะเราอ้างว่าไม่มีเวลา

เราไม่มีเวลาก็ต่อเมื่อเราไม่สนใจ

เราไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้น ต่อคนๆนั้น


แต่ถ้าลองมองย้อนดู

ทำไมเราถึงมีเวลาทำอะไรมากมายหลายอย่างในแต่ละวัน

เพราะเราให้ความสนใจ ให้ความสำคัญ

ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณลืมไป

กับคนที่หวังดีกับคุณแต่คุณไม่เคยมอง

อย่าปล่อยให้มิตรภาพดีๆต้องมีรอยร้าว

เพราะเมื่อวันนึงถ้าต่างคนต่างไป


เราจะได้จากกันด้วยความรู้สึกที่ดี

เราจะได้ไม่รู้สึกผิดว่า

เรายังทำดีกับเขาไม่เพียงพอ




ที่มา อารมณ์ดีดอทคอม