ไม่มีอะไรน่ากลัว เท่ากับความอ่อนแอในใจตัวเอง..

บนเส้นทางชีวิต... มีถนนนับร้อยพันให้เราเลือกเดินทาง
แต่ถนนสายเดียวที่จะพาเราไปถึงเป้าหมายได้ คือถนนที่ชื่อว่า  " กำลังใจ "  

มีบ้างมั้ย...ที่คุณเคยรู้สึกว่า  ชีวิตมันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ 
บางคนอาจเคยรู้สึกเบื่อหน่าย  หรือไม่เข้าใจ... 

นึกสงสัยว่าทำไมชีวิตเรา ถึงได้มีปัญหามากมายนักให้ตามแก้ 
มาก...เสียจนบางครั้งก็เอาไม่อยู่เหมือนกัน...     
บางช่วงในชีวิต...ก็เคยมีบ้างกับภาวะแบบนี้ 
เลยเข้าใจได้ดีเลยว่า ในเวลาแบบนั้น 
ไม่มีอะไรที่จะสำคัญมากไปกว่าการหันมาเติมกำลังใจให้ตัวเอง 

แต่เราจะทำมันได้ดีได้อย่างไร  ถ้าเรายังมองตัวเองไม่ทะลุ
และมีความเข้าใจบางอย่างไม่ลึกซึ้งเพียงพอ ...?
โดยปกติแล้ว...ฉันจะเป็นคนที่ไม่ชอบเล่าหรือระบาย
เรื่องราวส่วนตัวกับใครในยามที่ชีวิตมีปัญหา... 
แต่ก็เป็นเรื่องแปลกเหมือนกัน   ที่ ณ เวลาดังกล่าว 
ฉันมักจะได้รับแง่คิดดีๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ
จากการสนทนาพูดคุยอย่างไม่ตั้งใจอยู่เสมอ  

และคำพูดที่ดีที่สุดอันหนึ่งที่ฉันจำได้ดีจากเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งก็คือ 
เรื่องเกี่ยวกับปัญหาต่างๆในชีวิต   เขาพูดในทำนองว่า 
...ชีวิตคนเรานั้นมีปัญหากันทุกคน... 
แต่คำว่าปัญหานั้น  ถ้าแยกแยะมันจริงๆ  จะมีอยู่ 2 อย่าง 
คือ   ปัญหา  ที่ใช้ในภาษาอังกฤษว่า 'problem' ...   
กับอีกคำหนึ่ง....ที่ใช้คำว่า 'conflict' ...   
 
สำหรับปัญหาที่เป็น 'problem'  นั้นหมายถึง ปัญหาภายนอก  
ซึ่งมีมากมาย และเกิดขึ้นอยู่เสมอในชีวิตประจำวัน 
ปัญหาชนิดนี้...ถ้าเราได้เผชิญหน้ากับมันมากเท่าไหร่
ก็ยิ่งจะทำให้เราฉลาดขึ้น เพราะมันช่วยให้เกิดการเรียนรู้  ...
เหมือนกับกบที่มาเหลาสติปัญญาของเรา ให้แหลมคมขึ้นเรื่อยๆ   

แต่ปัญหา อีกคำหนึ่ง ที่หมายถึง 'conflict' นั้น คือปัญหาภายใน 
ซึ่งหมายถึงความขัดแย้งในจิตใจ ปัญหาตัวนี้...นี่เอง
ที่เหมือนเศษผงที่ติดอยู่ในตาของเรา และถ้าเราเขี่ยมันออกไปได้เมื่อไหร่  
เราจะเลิกกลัวกับปัญหาภายนอกได้ทันที...  
 
ในทางกลับกัน- -ถ้า 'conflict' นี้ยังติดค้างอยู่ในใจไปเรื่อยๆ  
สิ่งต่างๆ ก็จะยุ่งยากลำบากขึ้น ใจจะอ่อนแอระส่ำระสาย..  
ความสุขหายไป พร้อมๆ กับกำลังใจของเราก็พลอยค่อยๆ หายไปด้วยเช่นกัน...
แต่มันไม่ได้ลงท้ายแค่นี้เท่านั้น- -เพราะยังมีปัญหาใหญ่
อีกอันหนึ่งซ้อนขึ้นมาอีก ซึ่งก็คือ เราดันแยกแยะไม่ออก... 
ไม่รู้ว่าอะไรคือปัญหาแท้จริง ที่กำลังเกิดขึ้นกับเรากันแน่   
  
 ...เมื่อได้ฟังมาถึงตรงนี้- -รู้สึกตัวเองเหมือนมีใครมาเคาะหัวเบาๆ เลยล่ะ  
เพราะมันทำให้ฉันได้รับคำเฉลยที่สงสัยมานานแล้วว่า มิน่าล่ะ 
บางปัญหาที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเอง " เวลาถึงช่วยอะไรไม่ได้ซักที "  
เพราะที่แท้...มันคือปัญหาข้างใน และเราก็ค้นหามันไม่พบ  
ไม่ได้แก้ปมข้างในให้จบเสียก่อน...มันก็เลยยืดเยื้อ  
เป็นที่มาของความรู้สึกท้อแท้ กำลังใจถดถอย ติดอยู่ในใจเรื่อยมา 

 ...อาจมีคุณบางคนที่กำลังพบกับภาวะแบบนี้เหมือนกัน..   
แต่ฉันอยากจะบอกกับคุณด้วยการ อ้างอิงประสบการณ์ตรงของตัวเองว่า   
ถ้าคุณเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างมากขึ้น รู้ชัดแน่แล้วว่าปัญหาของคุณคืออะไร 
จากนั้น...ก็แก้ไขเฉพาะในส่วนที่แก้ได้...
( ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นความขัดแย้งที่เกิดขึ้นภายในใจเราเอง )  
แล้วปล่อยวางหรือยอมรับในส่วนที่นอกเหนือกำลังความสามารถของเรา   
 
วันนี้...แม้จะเป็นเรื่องเดิมๆ  ปัญหาเดิมๆ  ...
แต่ถ้ามันเกิดขึ้นในช่วงที่จิตใจของคุณได้เปลี่ยนแปลงพัฒนาไปแล้วล่ะก็  
คุณจะมองสิ่งนั้นในมุมที่แตกต่างออกไปทันที  ....
และนี่แหละ...ที่ถือเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของการใช้ชีวิต 
ซึ่งคุณจะได้พบกับมันโดยไม่รู้ตัว....
ทุกอย่างในโลกนี้มี 2 ด้านเสมอ ...
ท่ามกลางเหตุการณ์ร้ายๆที่เกิดขึ้นกับชีวิต  
มันมักจะแฝงมากับโอกาสที่บังคับให้เราได้รู้จักใช้สติปัญญาตัวเอง
เพื่อเอาชนะอุปสรรคหรือผ่านปัญหาตรงนั้นไปให้ได้    
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดจะเกิดขึ้น...ก็ต่อเมื่อคุณละเลยที่จะใช้โอกาสนั้น  
และปล่อยให้ความอ่อนแอในใจเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงจุดอันตราย  
ที่มันอาจบงการ หรือชี้นำคุณให้ทำในสิ่งที่นึกไม่ถึง  
และอาจเตลิดไปไกลเกินกว่าจะควบคุมได้อีกต่อไป   

ขึ้นชื่อว่า "ชีวิต"  ...
ไม่มีใครหรอกที่จะสามารถเตรียมตัวล่วงหน้าไว้รับมือกับมันได้ทุกเรื่อง  
เมื่อเราไม่อาจรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง  
การมีชีวิตอยู่...จึงต้องอาศัยความกล้า...
ที่จะออกไปเผชิญหน้า กับทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านั้น...  
กล่าวคือ คุณต้องกล้า...ที่จะเผชิญหน้ากับความไม่แน่นอน  
กล้า...ที่จะต้องทำบางสิ่งทั้งๆที่มีความกลัว  
กล้า...ที่จะไปในที่ๆไม่เคยรู้จัก    
กล้า...ที่จะต้องสูญเสีย   กล้า...ที่จะเริ่มต้นใหม่  ฯลฯ   
 
   ซึ่งทั้งหมดนี้ จะมีความเป็นไปได้แค่ไหน ?...  
อยู่ที่ใจของคุณเท่านั้นล่ะ..ที่เข้มแข็งพอรึเปล่า .....

***********************