มองโลกอย่างผู้มีปัญญา

ทะเลาะกับเมีย เพลียใจที่สุด

ทะเลาะกับผัว ปวดหัวที่สุด

ทะเลาะกับมิตร หงุดหงิดที่สุด

ทะเลาะกับพ่อแม่ แย่ที่สุด

ทะเลาะกับลูก ทุกข์ใจที่สุด

ทะเลาะกับเพื่อนบ้าน รำคาญที่สุด

ทะเลาะกับพี่น้อย ฟ้องร้องไม่สิ้นสุด

ทะเลาะกับพระเณร เวรกรรมที่สุด

ทะเลาะกับผู้ร่วมงาน ฟุ้งซ่านที่สุด

ทะเลาะกับลูกน้อง มัวหมองที่สุด

ทะเลาะกับนาย วอดวายที่สุด

ทะเลาะกับผู้บังคับบัญชา ความก้าวหน้าสะดุด

ทะเลาะกับครูอาจารย์ ร้าวฉานที่สุด

ทะเลาะกับนักเลง ถูกข่มเหงไม่สิ้นสุด

ทะเลาะกับขี้เมา งี่เง่าที่สุด

ทะเลาะกับคนบ้า น่าระอาที่สุด

ทะเลาะกับสตรี เสียศักดิ์ศรีที่สุด

 

การมองโลกมองคนในแง่ดีมีคุณมากทำให้จิตสะอาดผุดผาดผ่องใน เป็นสุข ดังคำกลอนที่ว่า

มองโลกด้านดีมีผล เห็นคนอื่นดีมีค่า
ปลุกใจให้เกิดศรัทธา ตั้งหน้าทำดีมีคุณ
มองโลกด้านร้ายกลายกลับ ใจรับแต่เรื่องเคืองขุ่น
เหนื่อยหน่ายเลิกร้างทางบุญ ชีพวุ่นวายแท้แน่เอย ฯ

         อนึ่งทุกคนไม่มีใครดีหรือเลวโดยส่วนเดียว แต่ผู้ฉลาดและมีนัยน์ตาแหลมคมต้องรู้จักมองและแยกแยะ ท่านเจ้าคุณพระธรรมโกศาจารย์ หรือหลวงพ่อพุทธทาส ได้นิพนธ์ไว้น่าคิดบทหนึ่งว่า ..

เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา

จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่

เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู

ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย

จะหาคน มีดี โดยส่วนเดียว

อย่ามัวเที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย

เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าเลย

ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง

         ในกลอนอุทานธรรม ท่านเจ้าคุณพระศาสนโสภณ(แจ่ม จตฺตสลฺโล ) วัดมกุฏกษัตริยาราม ได้ประพันธ์ไว้ว่า..

จะหาใคร เหมาะใจ ที่ไหนเล่า

ตัวของเรา ยังไม่ เหมาะใจหนา

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

รู้ล่วงหน้า เสียก่อน ไม่ร้อนใจ

ทุกข์สุขอยู่ที่ใจมิใช่หรือ

ถ้าใจถือก็เป็นทุกข์ไม่สุกใส

เราอยากได้ความทุกข์หรือสุขหนา