อะไรที่ไม่เป็นธรรมะ...ไม่มี

ความเป็นจริงถ้วยใบนี้มันไม่มีอะไร จะเอาขว้างไปให้มันแตกมันก็ไม่
มีอะไร จะวางไว้มันก็ไม่มีอะไร ทุกวันๆใช้ถ้วยใบนี้อย่างมีประโยชน์
เพราะใจของเราดี ถ้าใจเรามีกิเลสขึ้นมาจะเอาถ้วยใบนี้ขว้างทิ้งก็ได้
ทำให้มันแตก ใครผิด...ถ้วยผิดหรือจิตเราผิด ทำไมไม่เป็นอย่างนั้น
ทุกวัน ถ้าเป็นอย่างนั้นทุกวัน เห็นจะไม่มีถ้วยใช้นะ นี่มันแน่นอนอย่าง
ไรไหม คิดว่าจิตที่มันโกรธขึ้นมา ที่พุ่งขึ้นมา เห็นอันนี้ไม่ชอบใจก็ทิ้ง
ไป เห็นอันนี้มันไม่ดี ความจริง มันไม่มีอะไร มันอยู่อย่างนี้ เพราะ
ความเห็นผิดที่มันเกิดขึ้นเป็นกิเลสเท่านั้นแหละ จึงทุบแก้วนี้ทิ้งไป
ทุบถ้วยนี้ทิ้งไป ความเป็นจริงทำเช่นนั้นมันไม่เป็นประโยชน์หรอก
ถ้วยมันเป็นของมันอยู่อย่างนี้ ขนาดนั้นก็ยังไม่รู้จักตัวของเรานะ ไม่
รู้จักแก้ไขตัวเราเท่านั้นแหละ ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ขอเอาถ้วยมาทุบทิ้ง
ทั้งหมดนั่นแหละ...

มันต้องแก้ที่จิตเจ้าของ โทษอยู่ตรงนี้ ไปให้โทษคนอื่นอย่างนั้น อันนี้
เรื่องอาการของจิตมันเป็นอย่างนี้ เราหลงอารมณ์อันนี้...วันนี้ ฟังให้
ดีนะ บางคนจะเข้าใจว่าท่านอาจารย์นี่พูดธรรมะอะไรอย่างนั้น นี่คือ
ตัวธรรมะแท้ๆ ธรรมะก็ต้องเป็นอย่างนี้ อะไรที่เป็นธรรมะ อะไรที่ไม่
เป็นธรรมะ...ไม่มี อยูาในนี้มีธรรมะทั้งนั้น โยมนั่งทับก็เป็นธรรมะทั้ง
นั้นแหละ นอนทับก็ธรรมะทั้งนั้นแหละ ความเป็นจริงมันเป็นธรรมะ
ทั้งนั้น ธรรมะไม่จบ ธรรมะมันมีอยู่ทั่วไป ไม่ใช่ว่าธรรมะมันมีอยู่ใน
ตัวหนังสือ ตัวหนังสือนั้นก็ชี้บอกธรรมะ ไม่ใช่ตัวธรรมะ

อาตมาเทศน์วันนี้ ก็เทศน์เรื่องธรรมะ ไม่ใช่ตัวธรรมะ ถ้าตัวธรรมะนั้น
โยมปฏิบัติจะรู้ชัดเองอย่างนั้นขึ้นในจิตของโยมนั่นเอง วันนี้พูดธรรมะ
และก็วันนี้จะไม่พูดมาก ต่อไปนี้ก็จะให้ถาม มีความสงสัยอะไรเล็กๆ
น้อยๆ จะให้ถามปัญหา เวลาไม่มาก พูดธรรมะมันจบไม่ได้หรอก พูด
ทั้งวันทั้งคืน มันก็ไปของมันอยู่อย่างนั้นแหละ อย่าสงสัยหลายนะพวก
ชาวตะวันตกสงสัยมากที่สุด ยิ่งเข้าไปดูนิวยอร์กปัญหามากเหลือเกิน

ฉะนั้นเขาจึงมีปัญหามาก ต่อไปนี้ให้โอกาสแล้ว ก็ยังอยู่อีกหลายวันนะ
ค่อยๆศึกษาไป ที่มาคราวนี้เรียกว่ามาเปลี่ยนของไม่มีราคาทิ้ง เอาของ
มีราคาเข้ามาไว้ เขี่ยมันออกไป เขี่ยออกของไม่ดีในใจเรายังมีอยู่ไหม
ยังเหลืออยู่ไหม นี้แหละที่มีเราก็รู้ ที่มานี้พยายามเขี่ยอันนี้ออก อันนี้
มันพาวุ่นวาย เป็นเรื่องราวของที่ไม่ดี มันวุ่นวายในตัวคนทุกๆคนนี้
มาทำเช่นนี้ก็มาเพื่อมาละความชั่ว ละเครื่องที่มันวุ่นวายออก เครื่อง
วุ่นวายนั้นก็ต้องรู้จักทุกๆคนละมั้งนะ ไปถามเจ้าของดูเองเถิดสบายดี
ไหม ไม่พูดแล้ว อะไรจะเกิดขึ้นมารู้ ที่ควรหรือไม่ควร ดีหรือไม่ดีนั้นรู้
จัก จิตของเจ้าของต้องแก้เอาเอง รู้แล้วก็ต้องแก้เอาเอง เขี่ยมันออก
ค่อยๆเขี่ยมันออก พยายามเขี่ยออก ไม่หมดง่ายๆนะ นาน...

ธรรมะฟังง่ายแต่ทำยาก เป็นอย่างงั้นไหม เออนั่นแหละเป็นอย่างนั้น
จะต้องเป็นอย่างนั้น ฟังง่ายๆแต่ไปทำแล้วมันยาก ก็ดูสิท่านให้นั่งหลับ
ตา ตาก็หลับเสียแล้ว มือก็วางไว้หมดแล้ว ก็มีลมหายใจอย่างเดียว
เท่านั้นแหละก็ยังไม่ชอบจะทำเลยนะ ไม่สบายเลยคิดนั่นคิดนี่ ไม่รู้ว่า
จะไปเอาอะไรมาอีกเสียแล้ว มันน่าจะสบายแล้วนะ นั่งเฉยๆดูลมหาย
ใจเข้าออก...มันสบาย อาตมาว่ามันหมดเท่านั้นแหละ มันสบาย

แล้วนี่ อันนี้ไปคิดเรื่องโน้น ใจมันวุ่น ของเก่าที่สะสมไว้นานแล้ว มัน
เกิดขึ้นมาเป็นพญามารนั่นเอง ไม่ใช่อื่นหรอก เขี่ยออกให้หมด ถ้าเขี่ย
ออกหมดแล้วไม่มีอะไรจะเขี่ย มันก็นั่งสบาย เดินสบาย นั่งสบาย นอน
สบายมันก็สงบ เท่านั้นแหละความหมายมันไม่มีอะไรหรอก เขี่ยของ
เก่าออก ของใหม่อย่าเพิ่มเข้ามาก็หมดเท่านั้นแหละ แต่มันฟังง่าย แต่
มันทำยาก อย่าไปแก้ที่อื่น แก้ที่ตัวเรานี่

ไอ้ความชั่วทั้งหลายไม่ได้อยู่ที่อื่น อยู่ที่ตัวเรานี้ ไม่ได้อยู่ที่ในป่า ไม่ได้
อยู่ในทะเล ไม่ได้อยู่บนอากาศ มันอยู่ที่นี่ ป่าไม่ได้มาทุกข์กับเราหรอก
ทะเลไม่ได้มาทุกข์กับเราหรอก ข้างนอกไม่ได้มาทุกข์กับเรา เรามาปรุง
แต่งในตัวของเราเอง มันเกิดอยู่ที่นี่...

ทุกคนต้องเอาไปภาวนา พิจารณาปีที่ต่อไป วันที่ต่อไป มาทำกรรมฐาน
ให้ดีขึ้น ดีขึ้นมากๆ เมื่อมันดีขึ้นมากๆก็อยู่เหนือดีเท่านั้นแหละ ก็เลย
หมดกัน ชั่วก็ไม่อยู่มัน ดีก็ไม่อยู่ อยู่เหนือดี ทีแรกก็ทำชั่ว ละมันออกไป
ดีมันก็เกิดขึ้นมา เมื่อดีเกิดขึ้นมา ไม่รู้จักดี จักชั่วอีกนะ เป็นทุกข์ขึ้นมา
ขึ้นข้สงบนมันซะ อยู่เหนือดีเหนือชั่วก็สบาย...ฯ

~พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท)~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์