หุ่นยนต์เลียนแบบสัตว์

วิศวกรนำสัตว์หลายชนิดมาศึกษา เพื่อนำข้อดีมาใช้ในการประดิษฐ์หุ่นยนต์ อย่าง ดร.แอนเน็ต โฮซอย จากมหาวิทยาลัยเอ็มไอที สหรัฐอเมริกา

ที่ศึกษากล้ามเนื้อและเมือกเหนียวๆ คล้ายกับมายองเนสของหอยทาก ทำให้มันเคลื่อนที่ไปได้ทุกทิศทุกทาง ไม่ว่าจะเป็นซ้าย ขวา ไต่ขึ้นไปบนกำแพง ไต่ลงมา หรือไต่อยู่ที่เพดาน และยังไต่ได้เกือบทุกพื้นผิว เช่น ต้นไม้ กำแพง กระจก ดร.โฮซอย กล่าวว่า "เรากำลังประดิษฐ์หุ่นยนต์โรโบสเนลเคลื่อนที่ไปได้ทุกทิศทาง เหมือนกับหอยทาก โดยอาจปรับมาเป็นหุ่นยนต์ที่ใช้ในการผ่าตัด เพื่อเคลื่อนที่เข้าไปในจุดที่เข้าไปยากมากๆ หรือใช้ในการขุดเจาะน้ำมัน ที่สำคัญของการประ ดิษฐ์หุ่นยนต์คือ เราต้องไม่เลียนแบบสัตว์มาทั้งดุ้น แต่เราต้องมีความเข้าใจในลักษณะพิเศษของสัตว์ ที่ทำให้มันสามารถทำอย่างที่มันทำได้"

นอกจากการศึกษาหอยทากของ ดร.โฮซอยแล้ว ยังมีการศึกษาหุ่นยนต์ตุ๊กแกของ ดร.โรเบิร์ต ฟูล จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กเลย์

โดย ดร.ฟูลศึกษาไบโอเมคานิกที่ทำให้สัตว์เคลื่อนไหวได้ เช่น ดูว่าสัตว์ประเภทใดวิ่งดีที่สุด คลานดีที่สุด ปีนดีที่สุด จากนั้นจึงวิเคราะห์ว่า ลักษณะทางชีวภาพใดที่ทำให้มันทำเช่นนั้นดร.ฟูล นำสัตว์ต่างๆ มาเดินบนเครื่องเดินสายพานเล็กๆ เพื่อดูการเดิน รวมทั้งสังเกตเมื่อพวกมันตกลงมาในแนวดิ่งแล้วมันจะทำอย่างไร หรือดึงขาแมลงสาบออกแล้วดูว่า พวกมันพยายามเคลื่อนไหวอีกได้อย่างไร

ส่วนหุ่นยนต์ตุ๊กแกนั้น ดร.ฟูล ศึกษาจิ้งจกและตุ๊กแกว่า ทำไมตีนของพวกมันเกาะอยู่บนวัสดุพื้นผิวเรียบได้ ทั้งยังเคลื่อนที่ได้เร็วมาก คือ 1 เมตรต่อ 1 วินาที จนพบว่า ตุ๊กแกเคลื่อนไหวในแนวดิ่งได้อย่างสบายๆ ก็เพราะมีขนเล็กๆ นับล้านเส้นอยู่ที่อุ้งเท้า และขนแต่ละเส้นมีตุ่มเล็กๆ อยู่จำนวนมาก โดยตุ่มนี้ทำให้ตีนตุ๊กแกยึดติดกับพื้นผิว และหลุดออกจากพื้นผิว อย่างเวลาก้าวเท้าเดิน ซึ่งวิทยาการของดร.ฟูล อาจนำไปใช้พัฒนาหุ่นยนต์ค้นหาและช่วยชีวิตได้